Sinds de jaren tachtig kennen we de term power dressing. Vrouwen hulden zich in die tijd massaal in gigantische pakken met schoudervullingen. Dit om aan te tonen dat zij zich niet meer lieten ondersneeuwen door machtige mannen en zelf meer inspraak wilden in de politiek en hun persoonlijke leven. Door de vierkante en mannelijke silhouetten na te bootsen met hun kleding lieten deze vrouwen zien dat het tijd werd dat zij ook op de voorgrond traden.
Margaret Thatcher
Als minister-president van het Verenigd Koninkrijk, wist Margaret Thatcher dat kleding veel meer is dan mooie stoffen en bijpassende accessoires. Ze wist dat het niet ging om hoe ze eruit zag, maar om de boodschap die ze met haar kleding wilde overbrengen. Zo droeg ze een hoekig blauw pak om aan te tonen dat ze serieuze zaken wilde bespreken.
Haar strenge outfit combineerde ze met een romantische en vrouwelijke blouse om te illustreren dat ze niet alleen aan de top stond, maar dat ze een vrouw was die aan de top stond. En dat was heel bijzonder in die tijd. Ze was een van de eerste vrouwelijke leiders die liet zien dat je je zakelijk en toch vrouwelijk tegelijk kon kleden.
Michelle Obama
Michelle Obama kwam in 2008 in de spotlight als 'de vrouw van', maar wist zich binnen no time te ontpoppen tot een stijlicoon. Door te kiezen voor lokale ontwerpers van verschillende achtergronden, straalde zij met haar kleding een verlangen voor gelijkheid uit. Precies volgens de politieke agenda van haar man. Ze maakte een sport van het matchen van jonge ontwerpers met de landen waar ze naar afreisde.
Zo droeg ze een jurk van Jasun Wu op de avond dat Barack Obama president werd en tijdens haar laatste speech als first lady. Maar ook nu verstopt Michelle nog geheime boodschappen in haar outfits. Zo schittert ze in een haar nationale portret in een jurk van Michelle Smit die staat voor gelijke rechten, gelijkheid tussen rassen en seksuele geaardheid.
Hillary Clinton
De betekenis van de kleding van voormalig presidentskandidaat Hillary Clinton is net wat makkelijker te achterhalen dan die van Michelle Obama. Bij Hillary draait het namelijk om twee dingen: het pak en de kleur ervan. Het pak is een teken van kracht en zelfvertrouwen. Power dressing alom dus, zeker in de kleur wit.
Zoals we al eerder schreven is de kleur wit onlosmakelijk verbonden aan feminisme. Haar witte outfits symboliseerden haar strijdt om gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Zo droeg ze ook tijdens de inauguratie van Donald Trump een iconisch wit pak dat door velen werd gezien als een stil protest tegen zijn winst. Wat een bepaalde kleur al wel niet teweeg kan brengen.
Bronnen: Grazia UK, Daily Mail UK, NY Times, The Cut, Vanity Fair, USA Today
